Πότε και γιατί είναι απαραίτητη μία εταιρεία security

Ο ρόλος της Ασφάλειας ενός Οργανισμού είναι η διαφύλαξη των αξιών του, μέσω της λήψης μόνο προληπτικών μέτρων και κυρίως της άοπλης υπηρεσίας - πιο απλά μέσω της παρατήρησης με τη χρήση των ανθρώπινων αισθήσεων. Σε ένα περιβάλλον όπου το μόνο φόβητρο προς το κάθε μορφής έγκλημα είναι η τεταμένη προσοχή μιας εταιρίας security, που προσφέρει τη φυσική της παρουσία ή την αφοσίωσή της σε μία οθόνη, σε ένα περιβάλλον όπου το κοινό ποινικό έγκλημα διαδέχεται, επικοινωνεί ή και τροφοδοτεί το οργανωμένο έγκλημα ή την τρομοκρατία και με δεδομένο πως οι μεγαλύτερες ιδιωτικές επιχειρήσεις ασφάλειας αποκηρύσσουν την ένοπλη παροχή υπηρεσιών - ενώ οι δράστες γίνονται όλο και πιο θρασείς, ανάλγητοι και αρτιότερα εξοπλισμένοι - τα πράγματα για τις εταιρείας γίνονται όλο και δυσκολότερα, όλο και πολυπλοκότερα.

Όλα τα παραπάνω επιβαρύνονται με γεωμετρικό τρόπο σήμερα όπου η κίβδηλη ευημερία της Ελλάδας αρχίζει να ξεφτίζει, χαμένη μέσα στην ανεργία, στην ύφεση και τη φτώχεια. Οι αλλοδαποί που θεώρησαν Ιθάκη τη χώρα μας, βρέθηκαν υπερπολλαπλάσια αντιμέτωποι με την πραγματικότητα που βιώνει ο Έλληνας. Η ανέχεια έγινε μητέρα της παραβατικότητας και το έγκλημα συνασπίστηκε. Οι πελάτες που πληρώνουν μία εταιρεία  για ασφάλεια, περικόπτουν τα μέγιστα για να επιβιώσουν τις δουλειές τους, που σε μεγάλο βαθμό είναι επιχειρήσεις με ιστορία δεκαετιών.

Η απάντηση πρέπει να βρίσκεται στον 8ο με 9ο αιώνα, όταν οι Ακρίτες υπεράσπιζαν όχι πατρίδες και εθνικά μορφώματα, αλλά τη γη και την περιουσία τους. Σε μια σύγχρονη απόδοση του θεσμού αυτού, ο κάθε Οργανισμός που πρέπει να επιλέξει την outsourcing ή μία in house security λύση, μάλλον θα πρέπει να διαλέξει τη δεύτερη. Τα πλεονεκτήματα είναι πάρα πολλά, τόσα, που χρειάζεται ένα βιβλίο για να τα αναλύσω. Η απόλυτη επαγωγή των in house security υπαλλήλων με την επιχειρησιακή ιδιοσύσταση και η ταύτισή τους με την κουλτούρα του εργοδότη τους, είναι το κύριο από αυτά τα πλεονεκτήματα. Η Αριστοτελική «αίσθηση του ανήκειν» είναι αυτή που θα κάνει το φύλακα του Οργανισμού να προσδώσει προστιθέμενη αξία στις υπηρεσίες του, θα τον κάνει να νιώσει ότι πρέπει να διαφυλάξει τον οίκο του, τις ανάγκες του, την κάλυψη της καθημερινότητάς του.

Βλέποντας πάντα μέσα από τα μάτια του κυνηγού και όχι του ψαρά, ο διαχειριστής (Security Manager) του ιδιαίτερου ανθρώπινου παράγοντα που ονομάζεται προσωπικό ασφαλείας, πρέπει αν θέλει να έχει το παραπάνω αποτέλεσμα να γίνει περισσότερο ανθρωποκεντρικός στο μοντέλο διοίκησης που εφαρμόζει. Πρέπει όντας κύριος της τέχνης του να γίνει περισσότερο δίκαιος στις αποφάσεις του, αλλά και ταπεινότερος και πιο δεκτικός στα νέα δεδομένα, αναγνωρίζοντας στον εαυτό του πως η προσεπίκληση αρωγής τεχνοκρατών, επιστημόνων ή και δεδομένων άλλων επιστημονικών κλάδων είναι μονόδρομος, αφού στο περιβάλλον σύγχρονων Οργανισμών η επιστημονική εργασία και η εκπαίδευση αποτελούν τις μόνες επιλογές, με τον καιρό της διαχείρισης της ασφάλειας από γυμνασμένους μιλιταριστές να έχει περάσει ανεπιστρεπτί.

Όταν απέναντι στις σφαίρες πρέπει να προτάξει κάποιος κάτι, δεν υπάρχει τίποτε καλύτερο από την όξυνση των αισθήσεων που εμφανίζει ο άνθρωπος ο οποίος ακούει κάποιον να προσπαθεί να μπει παράνομα στο σπίτι του. Η λύση της in house security είναι η αδιάρρηκτη κλειδαριά που θα προστατέψει τα κεκτημένα κάθε Οργανισμού.